Eşref Köylü
Verê, Amed de edeto winasî çînê bi. La nê serranê peyênan de, veşnayîşê ferêzan û vaşanê wişkan wextê amnanî de, hetê tayê nêmaqilan ra bîyo sey yew edeto xirab.
Vizêr ez verê yew dikanî ra vîyarta, mi dî ke wayîrê dikanî adir girewto û na ro tayê vaşanê wişkan. Tef û duman, boya xirabe pêro ca girewt. Merdim nêeşkeno nezdi ra şoro. Hem zaf germ o, hem zî nefesê merdimî birîyeno. Homa mekero, yew nêweş yan zî kal û pîr uca ra bivîyaro, o wext fetisîyeno û keweno war.
Belkî verî de merdim vano, "Yew çîqilê adirî ra çîyêk nêbeno." La o çîqilo qijkek kilî gêno û beno alaw, alaw beno pîl û beno şewato gird. Şewate, ganî û bêganî ra pers nêkeno. Mar û mişk, karm û kêz, heywan û însan, dar û ber... çi ke kewt verê ey, pêro veşneno. Însanê ma hem malê xo ra benê, hem zî ganê xo ra benê.
Çend serrî yo ke ma mîyanê şaristanî û dormeyê ey de nê şewatan vînenê û eşnawenê. Emser ma dî ke qeza û dewan ra zî xeberanê nê şewatan gênê. Roj bi roje na mesele hîna bena pîle, nêkemîyena.
Derheqê na mewzû de, ganî her kes destê xo bido binê na kerra (kemere) û na mesele reyde eleqedar bibo. Şaredarîyî, însîyatîfê sivîlî, selahîyetdarê resmî, camî û cemaetî... ganî pêro pîya dest bidê yewbînan û çareyêk bivînê. Nê ke wina şoro, hem însanê ma hem zî tebîetê ma do zerarêko pîl bivîno. Poşmanîya peyêne fayde nêkena. Eke nika ra verê ci nêgêrîyo, dima ra sererastkerdişê zerarî hem hîna çetin, hem zî hîna bi mesref beno.
Eke ma bi nê nuşteyê xo eşkenê raya pêroyî (raya umumî) hîna zî hesas bikerê, ma zî bi nê hawayî do paştîyêka pîle bide tebîet û weşîya xo û şarî.