Huner

Usman Efendîyo Babij û Bîyîşê Pêxemberî

Abone Ol

Tarîxê edebîyatê Dimilkî (Zazakî) de berhemo diyin mewlûda Usman Esad Efendî yo. Nameyê mewlûdê ey Bîyîşê Pêxemberî (Bîyayîşê Pêxemberî) yo.

Usman Efendîyo Babij

Usman Esad Efendî (1852-1928) zî wextê Mela Ehmedê Xasî de ameyo dinya. Nameyê Usman Esad Efendîyo Babij a yeno şinasnayîş. Resmîyet de sey Osman Esad Efendî yeno namekerdiş. Pîyê ey Hecî Eyub Efendî muftîyê Sêwregi bîyo. Nameyê maya ey Emîna Xanim a. Dewa Babî ra yo. Nameyê Usman Esad Efendî dewa ey Babî ra yena. Bab, dewa Zazayan (dimîlîyan) a. Bab, Sêwregi ser o ya û tirkan nameyê dewe kerdo Kapikaya. Bab, tena nameyê yew dewe nîyo, nameyê eşîret û mintiqayêk o.

Usman Efendî 1882 de wendekarîya xo temam kerda û 1884 de dest bi memûrîyetî kerdo. Bîyo azayê Mehkemeya Bîdayetî ya Sêwregi. Ey 1905 de Sêwregi de dest bi muftîtîyî kerdo. Usman Esad Efendî vîst û çar serrî muftîtîya Sêwregi kerda.

Verê muftîyê Sêwregi Zulfîqar Zuhdî Efendî de perwerde dîyo. Serra 1882 de îcazetê xo girewto. Usman Esad Efendî kirmanckî (zazakî), kurmanckî, erebkî, fariskî û usmankî zanayêne. Teberê mewlûdê bi ziraveyê dimilkî (zazakî), bi kurmanckî zaf şîîrê klasîkî zî nuştê. Labelê, nê şîîrî nêkewte destê ma.

Usman Esad Efendî 23ê adara 1929 de wefat kerdo. Mezelê ey goristanê Sêwregi de yo. Mîyanê şarî de bi şaşika xo ya keske gêrayêne. Coka mîyanê şarî de sey "Yeşîlbaş Usman Efendî" zî amêne şinasnayîş.

Usman Esad Efendî Bîyîşê Pêxemberî (Mewlûdê Nebî) destpêkê 1900î de nuşto. Tarîxê edebîyatê Zazakî de mewlûd û berhemê diyin yê nuştekî û çapbîyaye yo. Usman Efendîyo Babij û Bîyîşê Pêxemberî -sey Ehmedê Xasî û Mewlidê Nebî- hem destpêk hem zî bingeyê edebîyatê zazakî yeno qebulkerdiş.

Bîyîşê Pêxemberî (Mewlûdê Nebî) tewr verî hetê Celadet Alî Bedirxanî ra 1933 de bi alfabeya erebkî Şam de ameyo çapkerdiş. Qapaxê nê eserî ser o wina nuşîyayo:

Kitêbxanê Hawarê
Hûmare 4
Mewlûdê Nebî
Bîyîşê Pêxemberî
Bi Kurdîya Dimilî, zaraweyê Sêwregi

Metbaet ul-Tereqî bî Dimeşq

1933 (Hîcrî 1353)

Celadet Alî Bedirxanî, seba nê eserî vervatişêko derg û dila (Ziraweyê Dimilî û Mewlûda Usman Efendî) nuşto. Nê vervatişî de behs keno ke ey no mewlûd senî peyda kerdo û senî ser o xebitîyayo. Dima zî no vervatiş kovara Hawarî de hûmara 23. de çap kerdo.

Bîyîşê Pêxemberî 8 beşan û 204 şeş beytan ra yeno meydan. Bi weznê erûzî ("Fâîlâtun, Fâîlatun, Fâilun" û "Mefaîlun, Mefaîlun, Feûlun" û bi weznê heceyî (11 heceyan ser o) ameyo nuştiş. Erûzî de hem behra "remel" hem zî behra "hezec" xebitnayo. Mewlûdê Usman Efendî bi fekê dimilîya Sêwregi ameyo nuştiş.

Qismê verên yê Bîyîşê Pêxemberî: 

BÎYÎŞA PÊXEMBERΠ

Bismîllahîrrehmanîrrehîm

Bi namê wahîrê no erd û azmîn,

Ke ma dest kerd bi no girwedo rengîn.


Şima hemdê xwe Ellay rê biyarin,

Şew û roj qapîdê ey di biqarin.


Pêxemberî r’ selewatî biwanin,

Tim û tim derdê cê ver di binalin.


Mîsalê na dinê  zanî ti merdim,

Ti citêrên î, girwey to jî toxim.


Ke to zanan kî no dinya senîn o,

Bizanê a dinê cayê ciwen yo.


Wedaro ey çi kî citêr bikaro,

Kî citêrî çî karit ey wedaro.


Bes o tewbe biyarîn hey xedarin,

Dinyay di toximê hewlî bikarin.


Gunahdê xo rê arê bin binalin,

Birejnîn hersê çiman ra bikalin.


Bibo efiw gunahê mayê vêrdo,

Gunehkarî kî ûmrê xo di kerdo.


Selewatî biwanîn rind û bolî,

Biresnin pê dima gandê resûlî.


Kam ki adirî ra xelas xo rê waşt,

Wa biwanîn Ehmedî rê es-selat.


Qismekî din ji Bîyîşê Pêxemberî


Ya îlahî hurmetê pêxemberî

Ey cenabê Mustefa tacê serî


Hurmetê hersandê çimê sadiqan

Adirê kilandê pîzey ‘aşiqan


Hurmetê Tewrat û Încîl û Zebûr

Nurê Furqan, cinnet û xilman û hûr


Hurmetê ey yar, xarê Ehmedî

Hem Umer Farûq û şahê sermedî


Qadrê ‘Usman ey xelîlê Muhemmedî

Hem ‘Elîyyu’l-Murteza lajê dedî


Padîşê dînê Îslamî bi ma

Verdê ya rebbî bi ma û laj ya


Ey di textê Ehmedî di ya Xuda!

Ti bi se serî kerî ya rebbena!


Roj bi roj tûj kerî şimşîrê cey

Kor kerî ti dişmenandê dîndê ey


Ey dima ti ummetê pêxemberî

Şa kerî ya reb ti roja mehşerî


Pêr û pîrbanê peyanê haziran

Ti bi enbazê Resulî kî înan


Hem peyanê haziran ya rebbena

Ti bi cennet şa kî înan ya Xuda!


Wahirê nê zadî Rebbu’l-’alemîn

‘Ef kî şemr û maldê ey berket defîn


Hem viraştoxê kitabê xasekî

Lajê muftîdê keyandê Sêwrekî


Yanî ‘Usman Es’ed û ti ey qijî

Lajê Hac Eyûb Efendî Babijî


Ey û lajî pêr û pîrbanê verî

Ef kerî ti merdimanê ey berî


O ki nuşte kerdo no Mewlûdê ma

Cenneto ‘Edn û miyandê ci dî ca


A dinê û na dinê di dî necat

Kam ki wend pêxemberî rê es-selat