Ozlem Guntaş
Cinîke ra gonî herekîyênê, her cayê xo gonî de mendî bî. Dej ra giran giran nalênê û berbenê. Hetanî nika qe dejo nîyanen nêantîbî. Sayeke domanê ke êyî ra pêda kerdê pêro ver şîyenê. Keyî ke ci ra gonî amênê ayê ciwanmerdê xo tenena zêde wastenê. Ciwanmerdî bover ra hênî bêveng qayîtê aye kerdenê. Eyî gonîya ayê dî bî, û zanênê ke o wazeno gonîya ayê qe ja nêbo,serba ci bigîrîyo û awa xo biherekîyo aye. Gonîya aye zî qe nêvinetenê, cêr cor girîyênê.
Aye vatenê “ no hem canê mi ra can wazeno, mi wazeno, hem destê xû yê rindekan derg nêkeno, canê mi ra gonîya min a germine ra nêkeno.’” Vatenê, “ bîlasebeb nebî, nîyo, mi no lacek gorîstanan de dîyenê, vînen. Belka no zî Edgarê min o, eyî Anabellîye geste ra kista. No zî mi hesreta xo ra kiseno û dima ra beno dano we,nafa zî mi sere berbeno, şîîran,kilaman vano.” Vengê eyî xêle waxto qe nêvecîyênê, qe xo nêlewnenê. Eyî teyna wastenê a hetê êyî ser şêro.Her waxt î rojan de ciwîyênê. Jê domanan bî.Ayê de zî endî çare û teqete nêmendîbî hûrêndîya xo ra rawurco, hetê êyî ser şero. Zaf qefelîyayî û bêdîyax bîye. Têyna destê eyî wastenê, o wastenê. O bêro ayê virara xo kero, gonîya xû ya ke nêvindena biherekîyo jûbînan.
Aye xo bi xo nîya vatenê, eyî bovera cixara fîştenêre ci, xorî ra ontenê. A muptelayê destanê eyî bîye. Bêçikanê eyî ra, cixara antîşê ci ra zaf has kerdenê. Sayê ke cixara ke ontenê, a zî ontenê cîgeranê xo.. Duyê cixara, şîya destan porê xû yo gewr ginayênê ayê û şewe ser, cînîke vêşnayenê. Eyî caranî şênê xo, pistinê xo nêmûsnayî bî , nêmûsnenê aye. Ayê nêzanenê ke ûja çi sir rê xo dano we, qeyî ranêkeno.!? Belka ci musnenê ayê tenena fahm kerdenê û giredîyênê eyî, xo estenê bextê ûjayî, ûza xo denê we. Ayê wastenê bizirço, vajo “ ti nêbo pistinê xo keşî mûsnê, keşî ûja kerê, têyna mi musnê, mi pistinê xo ke..” Zirçenê , la vengê xo nêvecîyênê.Zonê xo cêrîyênê, bîyênê lal, mendenê.
Çimê aye endî gonî û jan ra bîyênê lêl û qapan. O bovera onca hênî bêveng vinetenê. Aye vatenê “ nêzan ke eyî kêşî rê qalê mi kerd ke!? Kêşî ra vat ke ‘ na cînîke mi ra, destanê mi ra zaf has kerd.” Belka eyî vat , coka qederî ma têlewe nîyardîme.” Ayê kêşî ra nêvatî bî. Eke î roze têlewe nêrê, no sirr ayê de mendenê û teyî merdenê. Hem eyî hem zobîna tersan jan dayênê aye. Waxto ke înan jûbînan dî bî aye ci ra vatî bî, “ maya to bîbînî” Eyî ci nêmûsnayî bî. A zî texelîyayî bî. Xora ayê serre de rêyê rîyê eyî kî nêdîyenê.Ayê xo xo de vatenê” Ez hênî ke mûsa xeyale eyî de rakewtene, xeyalî ra haskerdene, rojê ke bîvênî nêzan ke înam kena raştî yo!? Virare fîna pi ra!? Eyî de kûna cile?!
Nî persan û verê çimanê aye de sîlûetê, pezna eyî ra şêwe giran giran onca bîyênê deşta sewdir. Kutikî lawenê teber ra. O nika virara aye de bî. Aye hem tersê şîyayîşî ra hem zerrî dej ra tenena çîp virare fîştenê pira.Hêrdîsa eyî ya ke hona vecîya, zaf derg nêbîya, lew nênê aye ra. Eyî kî vile û şenê ayê paç kerdenê, çiçikê ayê lew kerdenê, lîtenê. Bêveng vatenê ;“ mi ti xo vîr ra nêkerda rindeka mi..” Çimê ayê tene bî ra ke destê xo rîyê eyî ra kero, şenê eyî rakero, ci ra vaco: “Meterse, ez nêweş nîya,adet bîya,coka gonî yena, kincê mi hona sonê,coka her cayê mi hît o.Ti zî hona ciwîyena, rind a, weş a, ez endî nêberbena, Meso!, ez çîye dana to..” Fekê xo kerd ra, la qayît kerd ke onca famla şîyaye sere wa, pistinê xo qapan o.. Çaketo de şîya kî dest de ro. Onca rayê ra wo.Hênî bêveng o. Xatirê xo nêwazeno..
“”... Na asme zî mi bi qirîya zerrîya xo vênda to da
Bê, berzînê mi de ronîşe
Çakêtê xû yê kahanî mi ser o ake
Wa huzn nêvaro na zerrîya nazdare ro ...””