Fuat Yaman
Firatî çend roje bîyêne, kewtbi rayîran û koyan gerayêne, labelê nêzanayêne ke se bikero. Yew çuvaya mazêrî gîrewtbi xo dest sey yew derwêşê koyan gerayêne. Badê ame vîrê ey, Pîre yew kitab wendêne, bi meraq, hewna kewt rayîr û ver bi keyeyê Pîre şi.
Yew demî ra pey ame zereyê dewe, labelê çi kes derûdorme de nêasayêne, ge-ge yew vayo serdin ameyêne û dayêne porê Firatî ro. Firatî bi o tewir ame keyeyê Pîre het. Labelê bere keyeyê qefilîyayê bî. Firatî, ewnîya derûdormeyê ra labelê çi kes nêasayêne.
Demêke ra pey cinîyêka xurte kûçeyî ra ameyêne. Cinîyêka xurt, ewnîya Firatî ra va, “ Xeyr o leyro, ti çi gêrenê.” Firatî va, najê Pîre kamca ya? Ez seba Pîre ameya tîya, labelê berê keyeyî qefilîya yo. Cinîyêka xurte, destê xo dayî çokanê xo ro bi hevayeko peşmirîyaye û va, Pîre no yew hewte beno ke dinyaya xo bedilnaya. Wexto ke nêweş bî, va, ez mirena, badê yew leyîr yeno seba mi, nê kitabî bide ey û zereye tewreyî ra kitabî vet teber, destê xo derg kerd, kitab da Firatî.
Firatî bi meraq kitab girewt xo dest, reyna kuçayanê na dewe ra giran-giran vejîya û derg bi şi…