Ozcan Yılmaz
Meydanê Palavra de di sîyasetçî raste jubînî bene. Sone park de nîsene ro çay simene û sîyasetî ser o qeseyî kene. Desinde dadese kesî dorme de bene top.
Sîyasetçî yo viren vano “na cûrcûna weçînayîsî vêrde ra şîye. Ma kerd vînd, sima ser kewtî, amenna. Gûne însan dest vîcdanê xo ro no raştîye vaco. Ma pêro sîyaset keme ama na kerdena sima qe qewil nêbena. Sima demokrasî, cûmhûrîyet-mûmhûrîyet nêverda şî partîyade henene de îttîfaq kerd ke ez qe îman nêben însan çiturî çîyo nîyanen bikero!”.
Sîyasetçî yo bîn qe îstîfê xo nêvurneno. Vano “Gûne însan dest vîcdanê xo ro no raştîye vaco. Sima şî partîyade henene de îttîfak kerd, protokol o dijdîya îmza kerd ke ez qe îman nêben, çepgîrenî, adalet, demokrasî yo sosyal-mosyal nêverda, qe îman nêben!”.
Cerene ra dormê xo de nîyadane. Keşî ra veng nêvecîno! Ju Kuresiz vano “ero ye sima xo ra bîya fênda keşîş û koçekî! Kayê xo kene vindene, ma ça cerene ra ma ra pers kene? Ma kî teyna seveta tasdîq kerdene îtarî me heya!”.
Saîre kî veng fîna ra xo ke çîye vaco. Vana “ufff oncîya sarê mi deceno”.
General Zeng qe mezal ci nêdano ke çîye vaco. Vano “kes çîno naye bero Golê Çetû, Kemerê Bimbarekî, jîyare, dîyare. Naye honde ke vato sarê mi, lingê mi honde vêşerî! Naye bere jîyare ya kî ci rê caye ra teverike, çîye bîyare”.
Vano “hey wax hey ke Bava Gulî îta nêyo. Xêrqewilî nêweşî kerdene wes, şefîlû çuya destê xo estene mal û gayî dima voz dêne!”.
Milet vano “General Haqî ra biterse, hala vinde se vana!”.
General oncîya mezal ci nêdano, vano “vatena aye kî şêro ha ca vindero, se vana, oncîya vana ha kûtik o sûr ha kûtik o şîya!”. Saîre vana “ya, rameta Haqî ro merdûnê to bo, daîma na qesa xo van, endî se kene bikere!”.
Hesê Ejdahîrî vano “yahû hala deqe kî vindere, sima gosê ma berdî. Hala vindere o Kuresiz se vano, o çiko ha wo oncîya qalê koçekî, keşîşî keno?”.
Kuresiz vano “fênda nê polîtikacîyû bîya fênda keşîş û koçekî”.
Hese Ejdahîrî vano “ufff, ya Haq û Tala, de endî vaze, je çerxê patosa Xide Karsanijî boyna çerexîno ayni qese vano. De vana vaze nêvana kî kar û gûrê ma esto ma some!”.
Kuresiz vano “roze ju keşîş sono qatê binî, sono ke mahzen ra şarabe vezo bîyaro. Sono ke çi şêro! Nîyadano ke cîyê kûtikî bo, tede towa nêverdo, pêro simito kerdo tip û tol!”.
Qarîno veng dano bi koçekê xo. Koçek kî qatê corî de beno. Vano “nêro no mahzenê mi kamî kerdo tip û tol, honde şarabê mi kamî simito qedeno!”.
Koçek cor de vano “ti se vana, qalê çi kî kena vengê to nêno, towa nêhesnen”.
Keşîş oncîya veng dano, persûnê xo ju bi ju tekrar keno.
Koçek oncîya vano “vengê to nêhesnen, ti se vana…”.
Keşîş sas beno maneno. Vano “nêro lazê çinayê şayî, ti pê mi xapnena, pê mi kaykena se kena? Vengê mi çitûrî nê pirtike cayî ro nêno! Ye to cor de yeno, ye mi cer ro nêno ha!”.
Koçek vano “ti se vana, ez towa nêhesnen, vengê to nêno!”.
Keşîş endî bêzar beno. Kor û posema yeno qatê corî. Koçekê xo ra vano “hala ti so cer mi ra çîye vace, na pirtike ca de vengê însanî ça mêro, halla halla, no zûreker însanî dîn û îman ra vezeno!”.
Na raye kî koçek sono cer. Keşîş cor vindeno, rind gosê xo nano ro ser.
Koçek vano “kam cinîyûnê dewe dima fetelîno. Kam sipede ra, sewlete, son û sodir raya cinîyû pîneno, zevelîno ci?”.
Keşîş vano “nêro ti se vana, tobe bo vengê to nêno!”. Koçek oncîya vano “kam cinîyû fetelneno, zevelîno ci…” qesûnê xo tek bi tek vano. Keşîş vano “nêro ti raştî vana vengê to nêno, ez towa nêhesnen!”.
Kuresiz vano “sima xo rê kerdena xo kerde. Kare sima rê mende cirm kî ma rê. Nika kî ame ma rê cemat û mislet kene, qalê vîcdanî, adaletî nêzon çi kî kene! Bira bira kam vano doyê mi tirs o ke sima kî vaze”.