Enwer Yılmaz
Dîyarbekir de yew Roşanê Qurbanî... Bi seyan keyeyî seba ke nefesêko honik bigêrê û tutanê xo reyde wext bivîyarnê, kewtî rayîrê cayê Seyranî. No ca, serran ra nata cayêko pêroyî bi ke Dîyarbekirijî qelebalixê sûke ra remenê û tede boya xo verdenê. La nê roşanî de, berî padaye bî. Wezîfedarî, bi behaneya “xebatê binesazî” merdimî uca ra peyser çarnayî.
Her kes şaş mendo, çimkî derheqê padîyayîşê nê cayî de ne yew eşkerayîya resmî esta, ne zî zanîyeno ke key do abibo. Çîyo ke na rewşe hîna zêde ecêb keno, o yo ke no ca serra 2023î de “bê bedel” dîyayo Mudirîya Perwerdeyê Mîllî ya Wîlayetî.
Pekî, cayêko seyranî yê şarî çira dîyeno yew sazîya perwerdeyî? Wezîfeyê Perwerdeyê Mîllî park û baxçe yo, ya zî perwerde yo? No ca (Devegeçiti) bi xerckerdişê 20 mîlyon TL newe ra ameybi sererastkerdiş û qeyûmê Dîyarbekirî no ca dewrê dewlete kerdbi
Hîkayeya Cayê Seyranî yê Devegeçiti, mîsalêko tal o ke mojneno ra ma ke cayê kamuyî senî hêdî-hêdî destê şarî ra yenê girewtiş. Verî nameyê ci bedilya, bi “Cayê Seyranî yê Recaî Kutanî”. Dima ra kewtiş bi pereyin (kesî ser o 250-300 TL). Ey ra dima mangal ame qedexekerdiş. Nika zî bi temamî padaye yo. Tewr ecêb zî, rojêka winayêne ya sey roşanî de bîle, seba şarî nêameyo akerdiş.
No halo ke roşan de qewimîya, tenya xetayêka organîzasyonî nîyo. No, nîşanê yew problemêko pîl o. Nê cayî ke semedê şarî virazîyayê, sey “mulkê tîcarî” yê dezgehan nêeşkîyenê bêrê vînayîş.
No ca, seba şarê Dîyarbekirî yew vîr û vînayîş o ke tede boya xo verdeno. Dewirkerdişê nê cayî, roşan de qefelnayîşê ey û peyserçarnayîşê şarî qebul nêbeno. Cayê kamuyî destê şarî ra nêgîrîyenê. Eke bigîrîyê, şar zî bêveng nêmaneno.
