Mehmed Olmez
Beno nêbeno. Wextê wextan de welatê pisîngan de xela yena. Xeylê pisîngî vêşanîye ver mirenê û êyê ke weş mendî zî, ê zî nêeşkenê xo ser vinderê çunke vêşanîye ver ra hal ra kewenê.
Merreyêk zî embazanê xo aqityaybî û rayîrê xo kerdbî vindî. Gêreno-gêreno betilîyeno, cayêk de rakeweno ke boya xo bigîro. Roja bîne çimanê xo akeno. Helaa çi bivîno! Mîyanê komêka pisîngan de yo. Merre zaf zaf terseno û xo bi xo vano, ‘roja ke ez bimira demek na roj a’
Merre tersan ver cayê xo de vindeno la ewnîyeno ke pisîngî qet xo têw nêdanê. Meraq keno bi baldarî ewnîyeno ke pisîngî zafane merdî û êyê ke ganî yê zî hal ra kewtî nêeşkenê wirzîyê pay. Merre dûrî ra ewnîyeno û pisîngêkî ra vano:
-Ero no çi yo ameyo şima ser?
Uca de xoneyêk est beno nameyê xo zî Reşbelek beno. Reşbelek axayê pisîngan beno. Cewabê merreyî o dano û vano:
-Qey ti nêzanê xela ameya?
Merre vano:
-Ney wile ez nêzana.
-Qey ti kamca ra yî?
-Ez Pîran ra ya.
-Qey şima het de xela çin a?
-Ney yaw xelaya çi xela-mela hetê ma de çin bî.
-Nameyê axayê şima çi yo?
-Meşkgirs axa.
-Wexto ke ti şîyî welatê xo axayê xo rê silamanê mi bike û ey rê behsê halê ma bike. Eke desturê ci est bibo ma wazenê bêrê welatê şima de bi birayî û dostîye pîya biciwîyê.
Merre agêreno yeno welatê xo û axayê xo rê behsê meseleya pisîngan keno. Naye ser axayê merreyan venga heme merreyan dano û înan ra vano:
-Embazê delalî! Seke şima zî zanê, pisîngî her tim dişmenê ma bîyî la nika welatê înan de xela est a. Nika zî ê ma ra wazenê ke bêrê tîya û ma pîya bi aştî û dostîye pîya biciwîyê.
Merreyî vanê:
-Ti hîna baş zanê axayê ma.
Meşkgirs axa, o merreyohetê pisîngan ra ameybî, ey ra vano ke:
-Şo pisîngan ra vaje ke Meşkgirs axa waştişê şima qebul kerdo.
Merre şino hetê pisîngan û pisîngan ra vano:
-Axayê ma şima qebul kerdî, de ka ma şêrê!
Zaf keyfê pisîngan yeno. Merre vernîya înan de pisîngî zî înan dima şinê ver bi welatê merreyan. Meşkgirs axa zî bi dawil û zirna pisîngan qebul keno. Aştîya xo kenê û pê kenê. Demêko derg pisîngî merreyan reyde ciwîyenê. Mirdîya xo wenê û xela zî xo vîr ra kenê. Reyna dest bi dişmentîya xo kenê û çend merreyan wenê. Merreyî kom benê û venga pisîngan danê, vanê:
-Ma ney qebul nêkenê! Ma do şima welatê xo rabivejê!!
Axayê pisîngan Reşbelek axa vano:
-Çend nezananê ma bêedebîye kerda! Ez rîca kena ke ma ef bikerê! Ez sond wena ke reyna do çîyêk winasên nêbo!
Axayê merreyan Meşkgirs axa vano:
-Na rey zî ma şima ef kenê. La na reya peyên a wa haya şima bibo!
Reşbelek Axa vano:
-Seba ke zerrîya ma weş biba, ma wazenê ke peymana aştîya xo newe bikê.
Merreyî naye zî qebul kenê û pîya şinê odayêk mîyan ke peymanê xo bikerê. La wexto ke heme pisîng û merreyî dekewenê zere, pisingêko qelew şino verê berî û berî tepîşeno padeno. Dima axayê pisîngan bi vengêko berz vano:
-Hemînan biwerê!! Yewî zî meverdê!!
Heme pisîngî hêrîşê merreyan kenê û hemînan kişenê. Tena merreyêko birîndar xo erzeno teber û bi vengêko berz qîreno vano:
-Dişmenê baw û kalan nêbeno dostê lajan!!
