Verê, tena tarîtîye estbîye. Bêsere û bêpeynîye, qet yew qeraxê ci zî çin bî. Tarîyo ke her kesî û her çîyî girewto hembêza xo.
Cuye, mîyanê na tarîtîye de hewl daye ke dest pêbikera. O wext, oyo ke bêsere û bêpeynîye û bêemsal o, tena na tarîtîye bîye. Qasê girsîya tîje de hewrî gêrayêne ke rengê înan zerd, sûr, kewe û kesk bî. Dinyayî ginayêne yewbînan ro û nê ginayîşan ra homayê rind û weşikî virazîyeyêne. Qasê girsîya estareyan de teqayîşî bîyêne ke qîrayîşêko bihêrs ginayêne zerrîya na tarîtîye ro.
Ez vana tarîtîye, la o rasterast yew mehlûqêko ganî bî, ez behsê yew mehlûqî kena ke welatê binê erdî de ciwîyayêne ke kes nêresayêne uca. Û no mehlûqêko tarî zaf-zaf pîl û xofin bî.
Gaya, na tarîtîye de bîye maya xo ra, a maya maya mi bîye. Ma hemînî aye ardbî na dinya û na cuya ke ma nika ciwîyenê, aye awan kerdbî. Adir serd bî bî zinar, zinarî parçe bîyê bîyê kerra, kerrayî hûrdî bîyê bîyê herra biberekete. Na Gaya bîye. Gaya germ bîye, hît bîye û zayeyêne. Zayayîş qederê aye bî û a nêeşkîyayêne ney ra birema.
Dima aye, wayîrê asmênanê berqoqan, toximê toximan, pîyê pîyê min ê bêrehm û bêhesherdiş Ûranoso Biqûdret afirna ke ey ra gedeyan biviraza. Dima aye heme rîyê erdî kerd sey yew odaya nimite û tarîye, çunke seba yew cinî,aşt bîyene tena aşt bîyene nîyo. Maneyê eşqî bi rindîye, heskerdiş û zerafetî est bî. Coka aye koyê berzî awan kerdi ke serê înan vewrin a, deştê bereketinî, darê kesk û rindekî û royê dergîafirnayîke qeraxê înan bi çîçek û gulan xemilnayî, aye deryayê derg û dilayîzî temam kerdî
Senî ke aye mîyanê bêpeynîye de cila tewr pîle, tewr pake, tewr rinde, tewr birengine, tewr nerme û tewr boyeweşine hedre kerde, venga Ûranosî da, û Ûranoso ke asmên o, o zî paweyê nê vengdayîşê eşqî bî, hêdî hêdî dekewt cila Gaya.
Û xaftila tarîtîye cayê xo verda roşnîye rê. O vayo biheybetin, bî sey lorîyêkî, dansêkî destpêkerd ke qet nêdîyaybî, yew deyîre vajîya ke qet nêameybî goşdarîkerdiş, yew boye vila bîye ke qet nêameybîye boyekerdiş. Tam o wext, kalikê mi Ûranos, bi heme hêz û qewetê xo dapîra mi Gaya ser o vara.
Bi no hewa diwês tîtanî ameyî dinya ke mîyanê înan de pîyê mi zî estbî. Ha wina ameybî dinya, ê mexlûqanê ke koyî cayê xo hewilnayêne. Wina ameyê dinya, ê mexlûqê ke wayîrê se dest û se lingan ê.
Kesê ke nêeşkenê bibê pî, nêeşkenê bibê homayêk zî. Tîtanî zanist nêbî û kalikê mi, sey yew pesî tîtanî çarnayêne. Û pîyê mi zî zanist nêbî. Û ma zî, homayî ke înan ra dima rêz bi rêze ameyê dinya, ma zî zanist nîyê.
Eya, her Homa nêeşkeno her çî bizano, ma mîyan ra zaf tay kesî xo resnayêne na merhela. Zanistîye bi famkerdişê serebûdanê vîyarteyan dest pê keno, xora kesê vîyarteyî nêzanê nêeşkenê demê nikayînî ra zî çîyêk fehm bikerê. Coka kahînî ameyoxî ra zafêr vîyarteyî ra ewnîyenê ke se bîyo, çi qewmîyayo?
Vîyarte, eynikêk o ke ameyoxî mîyanê xo de nimneno,. Eke ti ê eynikî ra baş biewnîyî ti eşkenî sirranê heme wextan û maneyê cuye zî bivînê û fam bikerê. Bi no hewa wexto ke gedeyî eynikî ra ewnîyenê, xo ney, may û pîyê xo vînenê.
Ê, çend vajê qey ma xo vînenê zî, aslê xo de oyo ke hemverê înan de yo pîyê înan o...
(No metîn kitabê Ahmet Umîtî (Tr. Kayıp Tanrılar Ülkesi) ra ameyo açarnayîş.)
