Enwer Yılmaz

Çend serrî verî semedê karêkê min o resmî ez çend rey şîya Beledîyeya Dîyarbekirî. Semedo ke karê ma safî nêbîyêne, rîyê burokrasî ra ma bi rojan şîyêne ameyêne.

Zamayêkê ma estbi mi sere dayêne ey ma ge-ge pîya şîyêne çayxaneyo ke zereyê beledîye de bi, uca de çay şimitêne û cixara antêne. Bê ma çend tenê bînî zî ameyêne uca xo rê çay şimitêne. Zamayê ma uca de karmend bi la zaf çikûs bi. Xora senî ke mi korîdor de dîyêne vatêne “Bê ma şi çayxane de çay bişime, cixara biance.” Seke şima zî fehm kerd mi heqê çayan dayêne, cixarayî zi mi ra...

Ge-ge merdimêk estbi eke mi cixara bivetêne çimê xo kerdêne beq ewnîyêne mi ra. Mi ey rê zî cixara îkram kerdêne. Merdimêko hema vaje da 50-60- serrî bi. Keçel, derg, zimbêlê ey hema sîya û qalindî bî. Her hereketê ey giran bî. Seke merdim vîdeoyan de vîneno bi antişo giran hereket kerdêne. Zazayanê Pîranî ra bi (kerkom) û ma mîyanê xo de bi zazakî qisey kerdêne.

Rojêk mi meraq kerd ke Beledîye de çi kar keno. Semedo ke ma hînî bibî samîmî mi rojêk pers kerd ke tîya de wazîfeyê ey çi yo û çi wextî ra nata Beledîye de şuxulîyeno.

Gama ke çayê mi şimitêne, cixaraya mi antêne va; “ Ez tîya de se kena! Ez demê Ahmet Bilgînî de (1994-1999) kewta gure. A roje ra nata ez zereyê bînaya Beledîye ra nêvejîyaya teber. Xora wexto ke ez kewta gure çîke ke mi zanêne çîne bi (Nika zî çîke nêzanêne) Buroyê mi de ez û midûrê mi ma pîya manenê. Ez serê sibayî ra yena buroyê xo de nişena ro hetanî şan. Şan zî gureyê mi qedîyeno, ez şina keye  (Çi gure çi gure! Roniştiş semedê ey gure yo) yaa xalza… Gureyê mi wîna yo.”

Mi va; “Yaw qet îş mîşêk nêvejîyeno ke ti bikerî?”

Va; “Ney ney! Mîyanê 2-3 rojan ra hewêke midûrê mi vano, şo qata serî ra, fîlan ca de dosyayêk esta a dosya mi rê bîyare. Ez zî şina a dosya ana dana ci. Ge-ge zî (mîyanê 2-3 rojan de) çend maqbûzan dano mi vano, nînan ber fîlan ca. Ez bena uca, ancî yena cayê xo de nişena ro.”

Mi va; “ Mi fehm kerd. Homa qûwet bido to. Îşêko zehmet o. Homa gureyê to raşt bîyaro.”

Ma çayê xo şimitî, mi heqê çayan da. Medimê mi giran-giran cayê xo ra warişt we, destê xo berdî pîzeyê xo, bineyke vêreyê xo kenit, rada şi odeya xo de nişt ro.  

Mi xo bi xo va ; “ Tîya de seyan merdimî estî û zafê înan wîna boş-beleş heta şan ronişte yê. Ma zî bi rojan nêeşkenê karê xo biqedîne tîya de. Xora eke sîstem wînî bo… Neyse, ez hêvî kena şima fehm kerd ez qalê çi çî kena…